و چه خوب یادم هست که زیر سایه ی آن بانیان سبز و تنومند عبارتی به ییلاق ذهن وارد شد....

خوش به حال تکه سنگ که نداره دل تنگ.

خخخخخ.آقوی همساده.

نوشته شده در دوشنبه 92/1/26ساعت 7:10 عصر توسط قلاش| نظرات ( ) |